Spacer na Kopiec Piłsudskiego

Najbardziej ze wszystkich kopców krakowskich lubię Kopiec Piłsudskiego. Położony niedaleko od mrocznie wyglądających Panieńskich Skał, otoczony malowniczym Lasem Wolskim. Czasem odwiedzam przyjaciół na Woli Justowskiej i spacery po tamtejszych okolicach są prawdziwą przyjemnością. To są przedmieścia Krakowa, bez turystów, piękne, ciche i malownicze. Latem, wiosną czy jesienią warto wypożyczyć rower i wybrać się na wycieczkę po Bielańsko-Tynieckim Parku Krajobrazowym. Jest tu nie mniej atrakcji niż na Rynku.

Kopiec Piłsudskiego to najwyższy kopiec z czterech tutejszych kopców. Ma 36 metrów i wznosi się na mierzącym 383 m. n.p.m. wzgórzu Sowiniec. Zwany jest również Kopcem Niepodległości lub Kopcem Wolności. Usypywanie go rozpoczęto 6 VIII 1934 roku, w dniu wymarszu z Krakowa I kompanii kadrowej Legionów. Jest więc najmłodszym kopcem krakowskim. Po śmierci Piłsudskiego w 1935 roku postanowiono kopiec nazwać imieniem marszałka.

Dziś jest miejscem doskonałym na spędzanie wolnego czasu i spacery o każdej porze roku. Odwiedziłam go ponownie ostatnio, już po czasie, gdy Kraków pokryła skorupa lodu. Teraz prószył śnieg i układał się przepięknie na zamarzniętych drzewach. Na samym szczycie mróz szczypał w nos, który radośnie łapał świeże powietrze ponad smogiem krakowskim.